Bir rivayete göre zengin bir adamın 40 adet camışı (mandası) varmış. Nisan ayı gelince samanı ve otu biter. Bir gün açılan havaya ve yeşilliğe güvenerek camışlarını otlamaları için meraya gönderir. Çok geçmeden önce gökyüzü kararır, ardından gök gürlemesi derken kar, fırtına başlar. Herkes ne oldu demeye kalmadan bir anda her tarafı kar kaplar.

Daha sonra 40 camışın kar fırtınasından ve soğuktan öldüğü haberi gelir. Bu olaydan sonra o günün adı CAMIŞKIRAN, o soğukların devam ettiği süre de CAMIŞKIRAN GÜNLERİ olur. Artık o günden sonra çiftçinin ve hayvancının gözü korkmaya başlar. Bir daha da o günler geçmeden ne tarlaya tohum atar, ne de meraya hayvan çıkarır. Kimisi o günün 16 Nisan, kimisi 20 Nisan, kimisi de 22 Nisan olduğunu söyler. Bu süre bir haftayla 15 gün arasında değişir..

Kaynak; Selahattin Koşar